Ons verhaal
Denkstation
Denkstation is als BV in 2014 opgericht. We leveren diensten aan zakelijke en publieke organisaties die willen innoveren en hun dienstverlening willen uitbreiden en/of verbeteren.
De neiging bestaat om naar je concurrenten te kijken en die eventueel te kopieren. Wij noemen dat navelstaren. Het brengt je ook niet veel verder. Waar wij mee helpen is om naar geheel andere branches & landen te kijken en daar de slimste en best passende innovaties geschikt te maken voor jouw organisatie en markts
innovatie is voor ons geen plan in powerpoint en het bewaken en opvolgen met een spreadsheet. Wat wij wel doen is hands on meewerken, naar buiten gaan, hypothesen opstellen en deze testen bij klanten/prospects en indien nodig bijstellen.
Buiten gebeurt het, bij de (potentiele) klanten. Innoveren is hard werken, teleurstellingen accepteren en slim schakelen zodat je wel een dienst/product ontwikkelt waar echt behoefte aan is.
Wie slim innoveert lost problemen op met elegante oplossingen, die herhaalbaar en schaalbaar zijn. It’s al about recurring business & revenue.
Dus:
Onze missie
voor uw klanten elegante oplossingen ontwikkelen die herhaalbaar en schaalbaar zijn
Miramare
Van beide liften in hotel Miramare deed slechts één het. Daar wachtte ook een Amerikaan: Hawaï-shirt over een bermudabroek, sportsokken. Toen de lift open ging stond er een vrouw met een vlinderachtige zonnebril en heel veel koffers. Wij konden er niet bij. De lift ging dicht en de vrouw vertrok. We wachtten tot de lift weer kwam, en de dezelfde vrouw er stond. Ze maakte een uitnodigend gebaar. De lift verdween omhoog. De man vloekte.
Na een minuut verscheen ze weer. Nogmaals dat gebaar. Nu boog de man zich naar voren en trok een donkerblauwe koffer naar buiten. De vrouw krijste, probeerde hem tegen te houden maar hij gooide de koffer de hal in. Verbouwereerd bleef ze daar in het schelle licht van haar hokje.
De lift bleef open, een andere koffer was voor het elektronische oog gegleden. Omdat hij deze terugschopte ging de deur nu wel dicht en verdween de vrouw.
De Amerikaan pakte zijn tas en wandelde de noodtrappen op. Onderweg wees hij een passeerde hotelmedewerker met een trollykar vol bagage op de donkerblauwe koffer. Deze knikte, wierp hem bovenop en liep door naar een bus, buiten. Ik aarzelde, zag de dalende lift en volgde de witte sportsokken.
Aquarium
Vlakbij het hotel was ook een restaurant. Terwijl ik wegliep vroeg de ober of ik lekker had gegeten. Dat had ik. Hij zocht een vraag en ik een excuus om te gaan. Hij keek langs me en wees op een aquarium. “De volgende keer ziet hij er weer mooi uit hoor. De man die hem schoon maakt is op vakantie.” Ik draaide me om naar de bak. De man tikte op het glas: “Er groeit veel groen, je kan de vissen haast niet zien”. Ik knikte. “Ja, er is inderdaad veel groen”.
We keken samen in stilte.
“Toen ik het aquarium net kreeg was hij veel minder groen, maar nu zitten er drie zandlagen in”.
Ik vroeg wat dat met elkaar te maken had.
Kijk, drie lagen” zei hij. Ik keek hoe hij de drie lagen aanwees. “Ja, drie lagen”, zei ik.
“Inderdaad, drie” antwoordde hij, nogmaals de lagen aanrakend.
Ik wees mee op de zijkant. “Nee, nee”, zei hij, “dat is de andere laag”. Ik zag geen verschil tussen de lagen maar beaamde het en liep naar de uitgang. Toen ik bijna buiten was riep hij nog na: “U moet volgende week maar terugkomen, dan is hij schoon hoor”.
Taxi
Voor het hotel begon de boulevard. Rechts strand en zee, aan de andere kant de weg en winkeltjes. Een marmeren balustrade markeerde de grens tussen zand en steen. Het gesteente voelde koel aan toen ik plaatsnam en een boek opensloeg. Toeristen en stedelingen slenterden in de zon.
Terwijl ik las hoorde ik af en toe: Hello, Taxi? Tussen een rij auto’s stond een gele taxi geparkeerd. Een tanige Afrikaan hing tegen de zijkant, een petje over de ogen getrokken. Als toeristen voorbij kwamen duwde hij zich af, zwaaide en riep “Hello Taxi”.
Nadat ik meerdere hoofdstukken had gelezen voelde ik de loomheid. De zon zakte, het werd hoorbaar vloed. Mensen pakten hun spullen en vertrokken. Ik sloot mijn ogen en wendde het hoofd richting zon. Minder waarneming, meer genot.
“Hello Taxi!”, klonk nog sporadisch. Hij zette zich niet meer af maar bleef hangen. De langgerekte schaduw van het hotel gleed over me. Mijn gezicht voelde verbrand.
Hello Taxi? Het was krachteloos, zonder geloof. Boulevard en strand raakten leeg. Hij verschoof zijn petje, stapte in zijn gele auto en reed langzaam weg, de omgeving afturend naar een laatste mogelijkheid. Ik keek hem na en had een diep verlangen mee te gaan.
Hobbelpaardje
We dronken wijn op een leeg en snikheet terras van een bar met een binnenplaatsje. Bij de boogvormige ingang was een speelgoedbeest geplaatst, zo’n automaat in de vorm van een komisch paardje met flaporen.
Terwijl we verveeld onder een parasol zaten kwam een man aangeslenterd met zijn zoontje, een stofspoor achterlatend. Ze stopten bij de hond. Het jongetje klom erop en hield zich aan de oren vast. De man gooide geld in een kastje. Het paardje slingerde een keer voorwaarts en bleef met de neus naar beneden stil hangen. De man duwde ertegen maar het beest bleef roerloos. Nogmaals wierp hij er geld in. Niets.
Nadat hij enige tijd met zijn handen in de zij had staan kijken trok hij de jongen eraf en nam hem aan de arm mee.
Enkele minuten later verscheen de man weer. Hij ging op zijn hurken zitten en rommelde wat met een schroevendraaier. Een keer keek hij peinzend onze kant op en ging daarna door met wat hij deed.
Weer liep hij weg. We rekenden af en wilden weggaan toen we de man weer zagen. Als een jager besloop hij de automaat, sloeg met een hamer een flapoor eraf en rende de poort uit.
Kennismaking met ons team
Soms heb je geluk en kom je de juiste mensen tegen voor je team. Of je hebt technologie en AI die beter zijn dan mensen. Neem nou onze Vanessa of Noortje. Toppertjes zijn het.
Als je dat nou eens combineert dan kon je wel eens succesvol worden..
Vanessa Ruiterberg
Developer of things & thoughts
Denise Hendrikx
VR Marketeer
Madelief Schouten
AI Expert
Noortje van Daalen
Hot air Creator
Natuurlijk heeft u nog vragen. Maar durft u ze ook te stellen?
Zoals: wat ziet die site er ongewoon uit, waarom is dat? Bestaan jullie wel?
Gewoon even bellen en je weet het.
